بسم الرب الزهراء(س) و الشهداء و الصدیقین

فرزند عزیزم!

برق آخرین نگاهت، چراغ خلوت تنهاییم شده است و نگاه چشمان مهربانت، تنها امید زندگیم. روزگاری به من میخندیدی و مرا می‌خنداندی. نگاهم میکردی و من هم دلشاد میشدم، اما امروز در خاطرم می‌خندی و مرا می‌گریانی و نگاهم می‌کنی و با گرمی نگاهت مرا می‌سوزانی.

نور چشمانم!

روزها به یاد شهادتت در کربلا گریه میکنم و شبها به یاد غربتت در بقیع اشک می‌ریزم و تو را در میان این و آن جستجو می‌کنم، در شلمچه، در فکه، در اروند، در طلائیه و ...